SPACE missions
เกมภาวนา ออนไลน์
เพื่อจำลอง การตัดสินใจ
“เลือก” ทางเดิน ในแต่ละก้าว บนเส้นทางชีวิต
“เลือก” ทางเดิน ในแต่ละก้าว บนเส้นทางชีวิต
สมัครร่วมเล่นเกม
ติดต่อ ศูนย์สิกขา วัดญาณเวศกวัน
โทรศัพท์ ๐๒-๔๘๒-๗๓๖๕ และ ๐๓๔-๑๐๒-๓๗๓ กด ๒
LINE Official Account ID : @watonline
- เหมาะสำหรับผู้ที่มีเป้าหมาย หรือกำลังตามหาเป้าหมาย ของชีวิต การงาน และสังคม
- อายุ ๑๘ ปี ขึ้นไป มีประสบการณ์ในการใช้ชีวิต และเห็นปัญหาของชีวิตมาบ้าง
- กรุณาเตรียม notebook หรือ tablet มาด้วย
ถาม :
การตั้งเป้าหมาย ก็จะเป็นการคาดหวัง ซึ่งเป็นเหตุของความทุกข์ ใช่หรือไม่
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ตอบ :
ไม่ ไม่ใช่อย่างงั้นแล้ว
การคาดหวังคือเอาเลย ต้องวางแผนจะเอายังไง มันควรจะเป็นโดยปัญญา
คือปัญญามองเห็นด้วยเหตุผลมันควรจะเป็นอย่างงี้ ตั้งเป้าเลย แล้วทำตามเหตุปัจจัยเลย
แล้วศึกษาเหตุปัจจัยทำตามเหตุปัจจัย
แล้วผลเกิดเท่าไหร่ สำเร็จหรือไม่สำเร็จเป็นไปตามเหตุปัจจัยรู้ตามนั้น
นี่ต่างหากที่สำคัญ คือไม่ใช่เอาตัวความอยากของตัว
มันมีคาดหวังสองอย่าง (๑) คาดหวังด้วยความอยากเป็น Emotion
(๒) การคาดหวังด้วยปัญญา ว่ามันควรจะเป็นอย่างไร
ทีนี้การคาดหวังนี้สำเร็จหรือไม่สำเร็จเรารู้ตามที่เหตุปัจจัยให้เป็นสำเร็จ
หรือไม่สำเร็จก็ให้เป็นตามเหตุปัจจัยของมัน
แม้แต่เวลารอผลก็ไม่เกิดทุกข์ ใช่ไหม
เพราะว่ามันมองที่มนุษย์ สำเร็จหรือไม่จะสำเร็จตามนี้ก็ตามเหตุปัจจัย
เมื่อไม่สำเร็จเราก็มองว่า เหตุปัจจัยอะไรขาดที่จะเกิดผลไม่ได้ หรือมีเหตุปัจจัยอื่นมาขัดแย้ง
เราก็ศึกษาต่อด้วยการมองแบบปัญญาอย่างนี้
ก็ตัดเรื่องของความยึดอยากของตัวเองที่จะให้เป็นตามปรารถนา ถูกไหม
มันคนละระบบเลยนะ
ปัญญาแท้ ๆ แล้วแม้แต่สำร็จหรือไม่สำเร็จก็ไม่ทุกข์ ใช่ไหม
ทีนี้เจ้าตัวตัณหาแท้ๆ นี่ ตอนแรกที่มันตัณหาแท้น่ะ ล้วน ๆ
มันจะมีแต่การอยากจะให้เป็นตามที่ตัวอยาก ไม่มีปัญญาเข้ามาเลย
ตอนนี้จะทุกข์เต็มที่เลย ไม่สำเร็จด้วยแล้วทุกข์เต็มที่
ต่อมาเริ่มเอาปัญญาเข้ามาช่วย แต่ว่าเป็นปัญญาสนองตัณหา
ต่อมาปัญญามันบริสุทธิ์ เอาตัณหาออกไปเสียได้ ก็เป็นปัญญาบริสุทธิ์
พอปัญญาบริสุทธิ์นี้ มีทั้งทำการสำเร็จด้วย เป็นทุกข์ด้วย ใช่ไหม
ไม่ใช่ปัญญา ปัญญาก็ต้องมีความรู้ปัญญาจะเป็นได้อย่างไร ว่าสิ่งใดควรจะเป็นอย่างไร
นี่สิเป็นปัญญาแท้ ใช่ไหม มันไม่ใช่เป็นความที่จะเป็นตามที่ปรารถนาเฉยๆ
แต่มันเป็นความที่ควรจะเป็นตามปัญญาบอก ใช่ไหม
หรือแม้แต่จุดหมายก็ต้องมีจุดหมายของปัญญา กับจุดหมายของตัณหาแล้ว
นี่เราต้องเริ่มตั้งแต่การวางแผนเพื่อสนองจุดหมายที่ปัญญาเห็นว่าควรจะเป็น
ไม่ใช่ไปสนองจุดหมายที่ตัณหาอยากให้เป็น ใช่ไหม...
การตั้งเป้าหมาย ก็จะเป็นการคาดหวัง ซึ่งเป็นเหตุของความทุกข์ ใช่หรือไม่
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ตอบ :
ไม่ ไม่ใช่อย่างงั้นแล้ว
การคาดหวังคือเอาเลย ต้องวางแผนจะเอายังไง มันควรจะเป็นโดยปัญญา
คือปัญญามองเห็นด้วยเหตุผลมันควรจะเป็นอย่างงี้ ตั้งเป้าเลย แล้วทำตามเหตุปัจจัยเลย
แล้วศึกษาเหตุปัจจัยทำตามเหตุปัจจัย
แล้วผลเกิดเท่าไหร่ สำเร็จหรือไม่สำเร็จเป็นไปตามเหตุปัจจัยรู้ตามนั้น
นี่ต่างหากที่สำคัญ คือไม่ใช่เอาตัวความอยากของตัว
มันมีคาดหวังสองอย่าง (๑) คาดหวังด้วยความอยากเป็น Emotion
(๒) การคาดหวังด้วยปัญญา ว่ามันควรจะเป็นอย่างไร
ทีนี้การคาดหวังนี้สำเร็จหรือไม่สำเร็จเรารู้ตามที่เหตุปัจจัยให้เป็นสำเร็จ
หรือไม่สำเร็จก็ให้เป็นตามเหตุปัจจัยของมัน
แม้แต่เวลารอผลก็ไม่เกิดทุกข์ ใช่ไหม
เพราะว่ามันมองที่มนุษย์ สำเร็จหรือไม่จะสำเร็จตามนี้ก็ตามเหตุปัจจัย
เมื่อไม่สำเร็จเราก็มองว่า เหตุปัจจัยอะไรขาดที่จะเกิดผลไม่ได้ หรือมีเหตุปัจจัยอื่นมาขัดแย้ง
เราก็ศึกษาต่อด้วยการมองแบบปัญญาอย่างนี้
ก็ตัดเรื่องของความยึดอยากของตัวเองที่จะให้เป็นตามปรารถนา ถูกไหม
มันคนละระบบเลยนะ
ปัญญาแท้ ๆ แล้วแม้แต่สำร็จหรือไม่สำเร็จก็ไม่ทุกข์ ใช่ไหม
ทีนี้เจ้าตัวตัณหาแท้ๆ นี่ ตอนแรกที่มันตัณหาแท้น่ะ ล้วน ๆ
มันจะมีแต่การอยากจะให้เป็นตามที่ตัวอยาก ไม่มีปัญญาเข้ามาเลย
ตอนนี้จะทุกข์เต็มที่เลย ไม่สำเร็จด้วยแล้วทุกข์เต็มที่
ต่อมาเริ่มเอาปัญญาเข้ามาช่วย แต่ว่าเป็นปัญญาสนองตัณหา
ต่อมาปัญญามันบริสุทธิ์ เอาตัณหาออกไปเสียได้ ก็เป็นปัญญาบริสุทธิ์
พอปัญญาบริสุทธิ์นี้ มีทั้งทำการสำเร็จด้วย เป็นทุกข์ด้วย ใช่ไหม
ไม่ใช่ปัญญา ปัญญาก็ต้องมีความรู้ปัญญาจะเป็นได้อย่างไร ว่าสิ่งใดควรจะเป็นอย่างไร
นี่สิเป็นปัญญาแท้ ใช่ไหม มันไม่ใช่เป็นความที่จะเป็นตามที่ปรารถนาเฉยๆ
แต่มันเป็นความที่ควรจะเป็นตามปัญญาบอก ใช่ไหม
หรือแม้แต่จุดหมายก็ต้องมีจุดหมายของปัญญา กับจุดหมายของตัณหาแล้ว
นี่เราต้องเริ่มตั้งแต่การวางแผนเพื่อสนองจุดหมายที่ปัญญาเห็นว่าควรจะเป็น
ไม่ใช่ไปสนองจุดหมายที่ตัณหาอยากให้เป็น ใช่ไหม...
จากธรรมบรรยายเรื่อง
"ถึงไม่มีใครไปพามา ถ้าคนมีโยนิโสมนสิการ เขาก็มาเข้าทางที่ถูกได้ด้วยตัวเขาเอง"
| ประเด็นการเรียนรู้ |
"ถึงไม่มีใครไปพามา ถ้าคนมีโยนิโสมนสิการ เขาก็มาเข้าทางที่ถูกได้ด้วยตัวเขาเอง"
| ประเด็นการเรียนรู้ |
เป้าหมายของการศึกษา คือการ (ได้) ทำงาน เท่านั้นหรือ ?
การแบ่งชีวิตมาพิจารณาเป็นช่วงๆ เหมือนละครที่ตัดเอาเฉพาะตอนที่พระเอกนางเอกจีบกัน
แล้วจบลงด้วยฉากการแต่งงาน อาจทำให้หลงเข้าใจว่านั่นคือฉากจบที่สมบูรณ์แแบบของความรักอันหวานชื่น
แต่ความจริง มันเป็นแค่การเริ่มต้นของชีวิตคู่ ที่หลากรส
ความรักมิได้มีการแต่งงานเป็นเป้าหมายปลายทางที่แท้ ฉันใด
การศึกษาก็คงมิได้มีใบปริญญาเป็นฉากจบอันบริบูรณ์ ฉันนั้น
คำว่า Commencement ที่หมายถึงพิธีการเฉลิมฉลองของผู้สำเร็จการศึกษา
มีอีกความหมายหนึ่งว่า “การเริ่มต้น” (อ่านต่อ....)
การแบ่งชีวิตมาพิจารณาเป็นช่วงๆ เหมือนละครที่ตัดเอาเฉพาะตอนที่พระเอกนางเอกจีบกัน
แล้วจบลงด้วยฉากการแต่งงาน อาจทำให้หลงเข้าใจว่านั่นคือฉากจบที่สมบูรณ์แแบบของความรักอันหวานชื่น
แต่ความจริง มันเป็นแค่การเริ่มต้นของชีวิตคู่ ที่หลากรส
ความรักมิได้มีการแต่งงานเป็นเป้าหมายปลายทางที่แท้ ฉันใด
การศึกษาก็คงมิได้มีใบปริญญาเป็นฉากจบอันบริบูรณ์ ฉันนั้น
คำว่า Commencement ที่หมายถึงพิธีการเฉลิมฉลองของผู้สำเร็จการศึกษา
มีอีกความหมายหนึ่งว่า “การเริ่มต้น” (อ่านต่อ....)
คุณค่า เป้าหมาย และความสุข ของชีวิต และการทำงาน
เมื่อเรียนจบ เริ่มต้นทำงาน และทำงานไปอีกเกือบ 40 ปี ของชีวิตที่เหลือ
มันคือช่วงเวลาที่มีความสุขหรือไม่ แล้วชีวิตของเราจะมีความสุขได้เมื่อไร?
การทำงาน เป็นสิ่งที่มีความสุข มีคุณค่ามากมาย จนทำให้ผู้คนทั้่งหลายทุ่มเทชีวิตของพวกเขาเพื่อมัน
หรือว่ามันเป็นเพียงแค่เครื่องแลกเปลี่ยน ที่ผู้คนจำใจทำเพื่อให้ได้มาซึ่งเครื่องแลกเปลี่ยนกับความสุข
อันเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต (และการทำงาน) (อ่านต่อ....)
เมื่อเรียนจบ เริ่มต้นทำงาน และทำงานไปอีกเกือบ 40 ปี ของชีวิตที่เหลือ
มันคือช่วงเวลาที่มีความสุขหรือไม่ แล้วชีวิตของเราจะมีความสุขได้เมื่อไร?
การทำงาน เป็นสิ่งที่มีความสุข มีคุณค่ามากมาย จนทำให้ผู้คนทั้่งหลายทุ่มเทชีวิตของพวกเขาเพื่อมัน
หรือว่ามันเป็นเพียงแค่เครื่องแลกเปลี่ยน ที่ผู้คนจำใจทำเพื่อให้ได้มาซึ่งเครื่องแลกเปลี่ยนกับความสุข
อันเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต (และการทำงาน) (อ่านต่อ....)
การมองโลกในแง่ดี การมองโลกในแง่ร้าย และการมองโลกตามเป็นจริง
...วิธีคิดแบบมองโลกตามความเป็นจริง ก็คือ การมองเห็นสิ่งต่าง ๆ
อย่างตรงไปตรงมา ไม่สุดโต่งไปด้านดี หรือด้านร้ายตามความรู้สึกที่ตนคิดเอาเอง
แต่เป็นการมองลงไปตรง ๆ ยังตัวปัญหาที่อยู่ตรงหน้าด้วยปัญญาที่เป็นกลาง
แล้วใช้ปัญญาที่เป็นกลางนั้น แสวงหาวิธีแก้ปัญหาอย่างมีเหตุผล... (อ่านต่อ)
...วิธีคิดแบบมองโลกตามความเป็นจริง ก็คือ การมองเห็นสิ่งต่าง ๆ
อย่างตรงไปตรงมา ไม่สุดโต่งไปด้านดี หรือด้านร้ายตามความรู้สึกที่ตนคิดเอาเอง
แต่เป็นการมองลงไปตรง ๆ ยังตัวปัญหาที่อยู่ตรงหน้าด้วยปัญญาที่เป็นกลาง
แล้วใช้ปัญญาที่เป็นกลางนั้น แสวงหาวิธีแก้ปัญหาอย่างมีเหตุผล... (อ่านต่อ)